Alpha, Bravo, Charlie- šta je avio alfabet

Vrlo često može se čuti kroz filmove, tokom putovanja na aerodromima, u avionima ili među ljudima koji su involvirani u avio-industriji određena frazeologija skraćenica i naznaka za određene termine odnosno skraćenice slova. Tako da se može čuti Alfa za slovo A, Bravo za B, Viski za W i tako redom celog međunarodnog alfabeta koji zaposleni u avio-saobraćaju, letači, kontrola letenja, operativni sistemi, tehnika, zemaljsko osoblje, komercijalni sektor, ali i zaposleni pri vojsci, policiji ili mornarici, i tako dalje koriste u svakodnevnoj komunikaciji širom sveta univerzalnom azbukom kreiranom radi lakše komunikacije i unificiranja određenih teško razumljivih termina.

ICAO (International Civil Aviation Organization), dakle međunarodna vazduhoplvna organizacija je dodelila 26 kodnih reči engleskog alfabeta u svoju zvaničnu avio komunikaciju: Alfa, Bravo, Charlie, Delta, Echo, Foxtrot, Golf, Hotel, India, Julliet, Kilo, Lima, Mike, November, Oscar, Pappa, Quebec, Romeo, Sierra, Tango, Uniform, Victor, Whiskey, X-Ray, Yankee i Zulu.

Kada pilot komunicira sa kontrolom avio-saobraćaja, statičke ili bilo koje audio smetnje često dovode do zabune sa slovima engleskog jezika, tako da je ICAO razvio pravopisnu pomenutu azbuku za radiotelegrafiju da bi olakšao komunikaciju putem telefona ili radio-veze i izbegao nesporazume kada su delovi određene poruke koji sadrže slova ili brojeve napisani za određenu proceduru ili interakciju, te je definitivno primenjeno u civilnoj avijaciji u svim njenim segmentima a danas je osnovni standardizovani model globalne avio komunikacije. Sa kratkim i jednostavnim rečima, ICAO fonetska abeceda smanjuje šanse za nesporazumima i povećava operativnu bezbednost i posadi i putnicima. Pošto neka slova (npr. M i N ili G i J) zvuče vrlo slično, mogu dovesti do zabune između dve osobe tokom komunikacije  bilo kom delu sveta. Fonetsko vazduhoplovno pismo pomaže u ograničavanju konfuzije između pilotske kabine i kontrolnog tornja, pre svega, ali i između operativnog centra i recimo zemaljskih službi.

Međunarodna avio organizacija ICAO usvojila je ovo fonetsko pismo još 1. novembra 1951. godine kao univerzalni standard za komunikaciju engleskih slova preko radio-veze ili telefona. Tokom 1948. godine Žan Pol Vine, profesor lingvistike na Univerzitetu u Montrealu toga doba, imao je prisnu saradnju sa jezičkim sektorom ICAO na razvoju novog pravopisnog pisma, suštinski je postojala potreba za minimanim zahtevima na engleskom, francuskom i španskom jeziku da budu žive reči na svakom od ovih jezika. Nakon mnogih studija i konsultacija sa stručnjacimaza komunikacije svih država članica ICAO usvojena je nova abeceda i implementirana u Anex 10 za avio telekomunikaciju i za primenu u civilnom avio-saobraćaju, a organizacija je završila u potpunosti konačnu verziju 1. marta 1956. godine koja i danas egzistira širom sveta kao takva.